Ewolucja uzbroiła nas – ludzi - w różnego rodzaju mechanizmy, które mają za zadanie chronić gatunek. Wiedza dotycząca tego, co dookoła nadaje się na pożywienie, nabywana była metoda prób i błędów. Pokłosiem tego procesu jest okres neofobii żywieniowej u dzieci, która pojawia się w 2. roku życia i trwa do około 5. roku.

Neofobia żywieniowa polega na niechęci przyjmowania nieznanych pokarmów akcentowanej poprzez odmowę otwierania ust podczas karmienia, wypluwaniu jedzenia, uciekaniu z miejsca, gdzie podawany jest posiłek. Wiąże się to z przeżywaniem bardzo silnych emocji u dziecka. Szczególnie widoczny jest lęk, rozpacz, złość.

Okres neofobii jest bardzo trudnym momentem zarówno dla malucha, jak i opiekunów. Rozszerzanie diety wymaga pokładów siły i przede wszystkim cierpliwości. Kluczowym elementem jest zapewnienie pozytywnej atmosfery podczas posiłków, umożliwienie dziecku samodzielnego jedzenia i regularne oswajanie z nowymi produktami, choćby poprzez wspólne przygotowywanie posiłków. Nawet jeśli pokrojone warzywo początkowo miałoby znaleźć się jedynie na talerzu rodzica.

Jeżeli wybiórczość pokarmowa utrzymuje się po 6. roku życia i wiąże się negatywnymi konsekwencjami dla zdrowia, warto skonsultować się ze specjalistami.

Zespół poradni: dietetyk, specjalista psychodietetyki Gabriela Nowakowska, psycholog, specjalista psychodietetyki Katarzyna Kuśnierz